土耳其内政部针对入籍客户改名申请提出了新的规定：如果申请人选择改名，必须改成土耳其语的名字，不可以再像以前一样改成英文名字，如David, Jane...已经递交英文名的改名申请，但是其国籍身份还未批复的客户，都有可能会被要求重新提供土耳其名字。注：针对本身就是英美国家护照的客户，可以维持其原有的英文名。
中国大陆护照上的名字，可以维持不变，但是X,W,Q要相应改成S,V,K。
针对姓，全家要统一，要么夫姓，要么妻姓，要麽全家改一个土耳其姓。
土耳其男性名字
A
§ ACUN (Evren,kainat)
§ ABDULLAH (Allah’ınkulu)
§ ADAL (Ün kazan)
§ ADAR (Uygurmetinlerinde geçen bir Türk adı; olgunluk, erginlik; omuzdaş)
§ ADNAN (İnsanlardan üstünolan; Vatan tutmak; Cennetin orta yerinin adı)
§ ADSAY (Moğol hakanlarından biri)
§ AFŞİN (Zırh, silah;Sultan Alparslan’ın komutanlarından biri)
§ AHSEN (En güzel)
§ AKAL (Beyaz ve kırmızı)
§ AKAN (Akmakta olan)
§ AKANAY (Akıp gidenay)
§ AKARSU (Sürekli akıpgiden su)
§ AKDORA (Karlı dağındoruk noktası)
§ AKEL (Eli uğurluanlamında)
§ AKIN (Düşman topraklarınayapılan saldırı. Bir şeyin ardı arkası kesilmeyen geliş durumunda olması)
§ AKINALP (Savaşan yiğitkişi)
§ AKGİRAY (Temiz veyaraşır)
§ AKGÜN (Parlak gün, uğurlugün)
§ AKSOY (Temiz soy, uğurlusoy, kutlu soy)
§ AKSU (Kayalardan sızantatlı ve duru su. Anadolu’da birçok akarsu ve yer adı)
B
§ BABÜR (Büyük Moğol devletini kuran hükümdarın adı)
§ BAHA (Değer, kıymet,üstünlük)
§ BAHADIR (Savaşlarda yılmazlığıyla üstünlük kazanan kişi)
§ BALKAN (Sarp veormanlık sıradağlar)
§ BALKAR (Kafkasya’da yaşayanKıpkaçların bir kolu)
§ BALKIR (Şimşek)
§ BARAN (Direnci kıran,ulu, yüksek)
§ BARBAROS (Avrupalılartarafından Hayrettin Paşa’ya verilen isim)
§ BARIŞ (Savaşınbittiğinin bir anlaşmayla belirlenmesinden sonraki durum)
§ BARLAS (Cenkçi,savaşçı)
§ BARTU (En eski Türkhanlarından biri)
§ BAŞAR (Başarılı ol anlamında)
§ BATIN (Karın, kuşak, nesil)
§ BATU (Güçlü,kuvvetli)
§ BATUHAN (Batınınhanı; Güçlü, kuvvetli han)
§ BATUR (Savaşlarda yılmazlığıyla üstünlük kazanan kişi)
§ BATURALP (Yiğitler yiğidi)
C
§ CAN (Yaşamı sağladığınave ölümle vücuttan ayrıldığına inanılan soyut varlık)
§ CANALP (Cana yakın,sevimli yiğit)
§ CANBERK (Sağlam, canlı, metin)
§ CANDAŞ (Candan, değerlidost)
§ CEM (Hükümdar, şah)
§ CENK (Savaş)
§ CESUR (Cesaretli,korkusuz)
§ CEYHAN (Akdeniz bölgesindebir nehir)
Ç
§ ÇAĞDAŞ (Çağın koşullarınauygun; Aynı çağda yaşayan)
§ ÇAĞHAN (Çağın hanı;Çağdaş han)
§ ÇAĞIL (Çağlamak eyleminden çağıl; Küçük taş parçacıkları,çakıl)
§ ÇAĞIN (Yıldırım; Çağa ilişkin)
§ ÇAĞLAR (Çağlayan, çağlayıp akan; Şelale)
§ ÇAĞLAYAN (Köpürerekyüksekten düşen su)
§ ÇAĞRI (Davet)
§ ÇAKABEY (Oğuzlardabir Türk beyi)
§ ÇAKIR (Göz rengimavi, benekli)
§ ÇELİK (Özel bir metal alaşımı; Sağlam)
§ ÇETİN (Çözümlemesigüç olan)
D
§ DAĞHAN (Oğuz tanrılarındanbiri; Yer kabuğunun çıkıntılı bölümleri; Eski Türklerde dağ tanrısı)
§ DALAY (Deniz)
§ DALGA (Denizin rüzgarlı havadakabarıp kıyıya sürüklenmesi; Hareketli su kütlesi)
§ DARCAN (Sabırsız, aceleci)
§ DEĞER (Yükseknitelikleri olan kimse)
§ DEHA (İnsan zekasının ulaştığıen yüksek nokta)
§ DEMİR (Yeraltından çıkarılanişlemeye çok elverişli bir metal)
§ DENİZ(Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan birbirine bağlantılı tuzlu su yığını)
§ DERİN (Çokgelişmiş, çok ilerlemiş)
§ DERMAN(Güç)
§ DESTAN (Efsane)
§ DEVRAN (Zaman, devir)
§ DEVRİM (Hızlı, geniş kapsamlıniteliksel değişim)
§ DİNÇ (Güçlü ve sağlıklı kimse)
§ DİRİM (Yaşama gücü)
§ DOĞA (Yaradılış ve yapı özelliklerinintümü, tabiat)
§ DOĞAÇ (Önceden düşünülüphazırlanmadan ortaya çıkan düşünce, eylem)
§ DOĞAN (Kuş avında kullanılanyırtıcı bir kuş)
E
§ ECEVİT (Çevik, atılgan)
§ EDİZ (Yüksek yer, her şeyinyükseği)
§ EFE (Batı Anadolu’nunyiğidi)
§ EFKAN(Çığlıklar,inlemeler)
§ EFLATUN (Açık mor)
§ EFSUN (Büyü)
§ EGE(Yaşça büyük,ulu)
§ EGEHAN (Engin denizlerinhükümdarı)
§ EGEMEN(Gücü yeterolup buyruğunu yürüten)
§ EKİM (Sonbahar mevsimindebir ay; Toprağı ekme eylemi)
§ EKİN (Tahılın tarlaya atılmasındanharman oluncaya kadarki adı)
§ ELÇİ (Uzlaştırmacı)
§ ELGİN(Yurdundan evinden uzak düşmüş kişi)
§ ELHAN (Nameler, ezgiler)
§ EMİR (Buyruk, komut)
§ EMRAH (Saz çalıp,oynayan)
§ EMRE (Dost, beylerbeyi, büyükerkek kardeş)
F
§ FERRUH(Uğurlu,kutsal)
§ FETHİ (Fetihile ilgili)
§ FEVZİ (Zaferle ilgili;Galip, üstün gelen anlamında)
§ FEYEZAN (Su baskını, sel)
§ FEYYAZ (Bol, verimli, gür)
§ FEYZULLAH (Allah’ınbilimi)
§ FEZA (Uzay)
§ FIRAT(Türkiye’ninen uzun nehrinin adı)
§ FİKRET (Düşünce, akıl,anlayış)
§ FİKRİ (Düşünceyle ilgili)
§ FUAT (Kalp, gönül)
§ FURKAN(İyiile kötü arasındaki farkı gösteren her şey)
G
§ GİRAY(Eskiden Kırımhanlarının ve han ailesinden olan prenslerin kullandığı unvan.)
§ GÖKALP (Mavi gözlü yiğit)
§ GÖKÇE (1. Güzel, gösterişlikimse. 2. Yiğit, cesur. 3. Mavi gözlü kimse)
§ GÖRKEM (1. Gösteriş,heybet. 2. İyi gelişmiş, gürbüz)
H
§ HAKAN (1. Türk, Moğol veTatar hanları için “hükümdarlar hükümdarı” anlamındakullanılan bir unvan. 2. Osmanlı padişahlarınaverilen unvan)
§ HALİL (Sadık, samimî,dost)
§ HALUK (İyi ahlâk sahibi,iyi huylu, geçimli kimse)
§ HASAN (Güzel)
I
§ ILGAZ(1. Atın dörtnalakoşması. 2. Hücum, akın. 3. Çankırı ilinin ilçe merkezi. 4. Anadolu’dabir dağ adı)
§ ILGIN (1. Serap, bellibelirsiz görünme)
İ
§ İBRAHİM (İbranice’dehakların babası anlamındadır)
§ İHSAN (1. İyilik etme,iyilik. 2. Bağış, bağışlama. 3. Bağışlanan şey)
§ İLKER(İlkdoğan erkek çocuklara verilen adlardan biri)
§ İSMAİL(Kutsal kitaplarda adı geçen, İbrahim Peygamberin oğlu olan İbranî peygamberi)
§ İSMET (1. Masumluk, günahsızlık,temizlik. 2. Haramdan çekinme, namus)
K
§ KAĞAN(1. Hanların hanı, hükümdar. 2. Tarihte Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad)
§ KAYRA(Büyükbir kimseden gelen iyilik, ihsan)
§ KEMAL (1. Olgunluk,yetkinlik, eksiksizlik. 2. En yüksek değer. 3. Erdem, bilgi)
§ KEREM (1. Soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı, bağış)
§ KIVANÇ (1. Övünç,iftihar)
§ KORCAN(Ateşli,canlı, hareketli kimse)
§ KUTAY (1. Kutlu, uğurluay. 2. İpek, ipekli kumaş)
§ KÜRŞAT(Göktürk prenslerinden birinin adı)
L
§ LAÇİN (1. Bir cins şahin.2. Sarp, yalçın. 3. Şiddetli)
§ LEVENT (1. Osmanlı donanmasındave kıyılarda görev yapan asker sınıfı. 2. Yiğit denizci. 3. Boylu boslu yakışıklıkimse.)
§ LÜTFİ (1.İyilik ve güzellikle ilgili. 2. İhsan, bağışlailgili)
M
§ MAHMUT(Övülmeyedeğer)
§ MAZHAR (1. Bir şeyin göründüğüçıktığı yer. 2. Şereflenme, onurlanma)
§ MELİH (Güzel, şirin, sevimli)
§ MERİÇ (Balkanyarımadasının güneydoğu kesiminden geçen akarsu)
§ MERT(1. Erkek. 2. Özü sözüdoğru olan)
§ METE(BüyükTürk-Hun İmparatoru)
N
§ NECATİ (Kurtuluşlailgili; kurtulmuş)
§ NEDİM(1. Sohbet arkadaşı. 2. Güzel öykü anlatan, tatlı konuşan. 3. Ünlü Osmanlı şairi)
§ NEVZAT (Yeni doğmuş, yenidoğan çocuk)
§ NİHAT (Doğa, huy, yaradılış)
§ NİYAZİ (1.Yalvarma, yakarma. 2. İstek. Arzu. 3. Dua)
O
§ OĞUZ (1. Sağlam, gürbüz,güçlü delikanlı. 2. Temiz kalpli, dost, iyi arkadaş. 3. Kır adamı, köylü. 4.Saf, deneyimsiz kimse. 5. Türklerin en büyük boylarından birinin ve bu boydanolan kimselerin adı)
§ OKAN (1. Anlayışlı. 2.Tanrı, ogan)
§ OLCAY(Bahtlı,talihli)
§ ONUR (1. İnsanın kendinekarşı duyduğu saygı. 2. Başkalarının gösterdiğisaygının dayandığı değer, şeref)
Ö
§ ÖMER(1. Yaşama,yaşayış; hayat, canlılık. 2. İkinci halife)
§ ÖZGE(1. Başka.2. Yabancı. 3. İyi, güzel. 4. İki dağ arasındaki dereciklerin birleştiği yer,derenin başlangıcı. 5. Şakacı. 6. Cana yakın, sıcakkanlı. 7. Yürekli, gözü pek.)
§ ÖZGEN(Özü geniş,rahat, sakin kimse)
§ ÖZGÜ (1.Kutsal. 2. Özellikle birine ya da bir şeye ait olan)
§ ÖZGÜN (1.Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgübir nitelik taşıyan.)
P
§ PAMİR(Her şeyegücü yeten)
§ POLAT (1. Çelik. 2. Güç,kuvvet)
§ POYRAZ (1. Kuzeydoğudan esen soğuk rüzgâr. 2. Kuzey yönü)
R
§ RECEP (1. Gösterişli,heybetli. 2. Arabî ayların yedincisi ve kutsal sayılan üç aylardan birincisi.)
§ RIFAT (Yükseklik, yücelik,büyük aşama)
§ RUŞEN (Aydın, parlak)
§ RÜSTEM(1. Yiğit,kahraman. 2. İran’ın efsanevi ünlü pehlivanı ve savaşçısı)
§ RÜZGAR(Yel)
S
§ SALİH (1. Elverişli, iyi,uygun, yakışır. 2. Yetkisi hakkı olan. 3. Dinin buyruklarına uygun harekettebulunan)
§ SAMET (Sonsuz, ebedi)
§ SARP (1. Çetin, sert, şiddetli.2. Dik, çıkılması ve geçilmesi güç)
§ SELÇUK(Güzel konuşma yeteneği olan)
§ SELİM(Sağlam, kusursuz, doğru)
Ş
§ ŞADAN (Sevinçli, keyifli,hoşnut)
§ ŞAKİR (Şükreden,durumundan memnun olan kimse)
§ ŞENOL(“Şenve mutlu ol” anlamında kullanılır)
§ ŞİNASİ (Tanımaya,anlamaya özgü, tanımak, bilmekle ilgili)
T
§ TAMER(Tümüylenitelikli kişi)
§ TARIK (Sabah yıldızı, Venüs)
§ TAYLAN (1. İnce, kibar, güzel,boylu boslu kimse. 2. Çok yağmur yağmasına karşın işlenebilir durumda toprak)
§ TEOMAN (Hun İmparatoru Mete´nin babası)
§ TOLGA (Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık)
U
§ UĞUR (1. Kimi olaylardagörülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan belirti ya da kimi nesnelerdeolduğuna inanılan iyilik kaynağı. 2. İyilik, şans, talih, baht. 3. Fırsat, tesadüf)
§ ULAŞ (Amacına ermiş,isteğine kavuşmuş)
§ UMUR (Görgü, bilgi,deneyim)
§ UMUT (Ummaktan doğangüven duygusu, ümit)
§ URAS (Talih, şans)
Ü
§ ÜLKER (Boğa burcunda yedi yıldızdan oluşan takım)
§ ÜMİT (Umut)
§ ÜNAL (Adın duyulsun, tanın, ün kazan)
§ ÜNSAL (Adın duyulsun, ünlen)
V
§ VEDAT (Sevgi,dostluk)
§ VEFA (1. Sözündeduran, dostluğu sürdüren. 2. Yetişme, yetme. 3. Ödeme)
§ VELİ (1.Sahip. 2. Ermiş, eren. 3. Bir çocuğun her türlü durumundan sorumlu olan kimse)
Y
§ YAĞIZ (1. Esmer. 2.Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan)
§ YAKUP (1. Erkek keklik.2. İbranicede “Takip eden, izleyen” anlamındadır)
§ YALIN (1. Gösterişsiz,süssüz, sade. 2. Alev, ateş. 3. Taş, büyük kaya. 4. Çıplak, örtüsüz)
§ YANKI (Sesin bir yere çarpıpgeri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması)
§ YAREN (Arkadaş, yakındost)
§ YILMAZ(Yılmayan,bıkmayan, azimli, sebatlı)
Z
§ ZEKİ (Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi)
土耳其女性名字
A
§ AÇANGÜL (Açılan gül çiçeği)
§ AÇILAY (Ay’ın şekilleri, yansıması)
§ ADAL (Ün kazan)
§ AFET (Ortalığı birbirinekatacak kadar güzel kadın)
§ AĞÇA (Temiz, saf)
§ AHENK (Uyum)
§ AHSEN (Çok güzel, olağanüstü güzel)
§ AHU (Ceylan,karaca)
§ AHUSE (Coşkulu güzellik)
§ AJLAN (Hızlı, çabuk,telaşlı)
§ AKASYA (Güzelkokulu bir süs bitkisi)
§ AKEL (Eli uğurluanlamında)
§ AKGÜN (Parlak gün, uğurlugün, ışıklı gün)
§ AKSU (Anadolu’da değişik boylarda birçok akarsuyun adı)
§ AKŞİN (Beyaz tenlikadın)
§ AKTAN (Ak renklitan; Kutlu tan, uğurlu tan)
§ ALA (Ela karışıkrenkli, alaca; Benekli; Tam olgunlaşmamış, yarı olmuş)
§ ALÇİN (Kızıl renkliküçük bir kuş)
§ ALEDA (Nazlı,kaprisli)
§ ALEV (Yanancisimlerin görüntüsünü tarif etmek için kullanılan bir kelime)
§ ALEYNA (Bizim üzerimizeolsun)
§ ALGIN (Birine gönülvermiş, vurgun, tutkun)
B
§ BADE (Aşk, kutsal sevgi)
§ BAHA (Değerli, kıymetiçok)
§ BAHAR (Yazla kış arasındaolan mevsim)
§ BALA (Yavru çocuk)
§ BALCA (Bal gibi,bala benzer)
§ BALIN (Yar,sevgili)
§ BALKIN (Pırıldayan, parlak)
§ BALKIZ (Bal kadartatlı kız)
§ BANU (Prenses; Hanımefendi)
§ BAŞAK (Arpa çavdargibi ekinlerin tanelerini taşıyan baş kısmı)
§ BEDİZ (Resim, tasvir, süs, bezek)
§ BEGÜM (Hanım; Timuroğulları’ndan gelen prenses)
§ BEHİN (İyinin iyisi)
§ BELDE (Memleket, şehir,kasaba)
§ BELEMİR(Peygamber çiçeği olarak biliniyor. Gizli çiçek anlamında)
§ BELEN(Bel, geçit; İkidağ arasından geçen yol)
C
§ CANA (Can’ın – ehali)
§ CANAN (Gönüldensevilmiş, yar)
§ CANDAN (İçten, gönülden)
§ CANDAŞ (Candan, değerlidost)
§ CANEDA (İçten, sevimli kişi)
§ CANFEZA (Müziktebileşik bir makam)
§ CANKIZ (Sevilen,sevimli, şirin kız)
§ CANKUT (Sevimli,cana yakın)
§ CANSU (Yaşam verensu)
§ CEMRE (Ateş parçası,kor; şubat ayında bir hafta arayla hava, su ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklıkyükselişi)
§ CEREN (Çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliğiyle ünlü,ince bacaklı, zarif hayvan; ceylan)
§ CEVZA (İkizlerburcunun eski adı)
§ CEYDA (İnce-uzunboyunlu ve güzel)
Ç
§ ÇEVREN (Gökyüzünün yerle bitişik gibi görünen kenarları, ufuk)
§ ÇİÇEK (Bir bitkinindeğişik renklerle bezenmiş kokulu bölümü)
§ ÇİĞDEM (Akdeniz çevresindeyetişen çok renkli kır bitkisi)
§ ÇIĞLIK (İnce vekeskin bağırış)
§ ÇİLER (Şarkılar söyleyen, şakıyan)
§ ÇİSE(M) (Hafif yağanyağmur(um))
§ ÇİSİL (İnce ince yağanyağmur)
§ ÇOLPAN (Çoban Yıldızı)
D
§ DALGA (Hareketli su kütlesi;Denizin rüzgarlı havada kabarıp kıyıya sürüklenmesi)
§ DAMLA (Yağmur ya da bir sıvınınçok küçük yuvarlak biçimli parçası)
§ DEFNE (Yaprakları güzelkokulu, yaz-kış yeşil olan bir bitki)
§ DEMET (Çiçek bağlamı, deste)
§ DEMRE(Noel Baba’nın doğduğu sanılan tarihi yer)
§ DENİZ(Yeryüzünün çoğunu örten engin su)
§ DEREN (Toplayan, düzenleyen,pekiştiren)
§ DERİN (Sığolmayan)
§ DERYA(Büyükdeniz anlamında)
§ DESEN(Çiçek,çizgi gibi süs şekilleri)
§ DESTEGÜL(Mevlevi dervişlerinin giydiği ince kumaştan yelek)
§ DEVİN (Hareket, kımıldanış)
§ DEVRİM (Yerleşiktoplumsal düzeni, köklü, hızlı ve geniş kapsamlı olarak niteliksel değiştirmeve yeniden biçimlendirme işlemi)
§ DİCLE (Bir nehir adı)
§ DİDE (Göz, göz bebeği)
§ DİDEM (Gözüm gibi sevdiğim,sevgilim)
§ DİLARA(Gönülalan, gönül okşayan)
§ DİLAY (Gönle ışık saçan, ay kadar güzel)
E
§ ECE (Türdeşleri arasında üstünlüğüyeteneği olan kadın, güzel kadın; Kraliçe)
§ ECEGÜN (Çokgüzel bir günde doğan)
§ ECEM (Kraliçem, sevgilikraliçe anlamında)
§ ECMEL(Çok güzel)
§ EDA (Naz, cilve anlamında)
§ EFSUN (Büyü, sihir)
§ EGE(Türkiye’ninbatısında yer alan deniz)
§ ELÇİN (Deste, tutam)
§ ELİF(Arap alfabesinin ilk harfi; Anadolu’da kibar, narin yapılı,ince-uzun anlamında kullanılır)
§ ELVAN (Renkler, çeşitler)
§ EMET (Bereket, bolluk)
§ ENER(Dağ eteği)
§ EREM(Cennet)
§ ERENDİZ (Jüpitergezegeninin adı)
§ ERKE (Enerji, iş başarmagücü; Nazlı)
§ ESEN(Sağlıklı, salim)
§ ESER (Emek sonucu ortaya çıkanürün, yapıt; Yok olmuş bir nesneden kalan parça)
§ ESİN (Sabah rüzgarı)
§ ESNA (Yüksek, yüce)
F
§ FİLİZ (Tohumdan çıkan sürgün)
§ FİRUZE (Açık mavi renkte,değerli bir süs taşı)
§ FULYA (Nergisgillerden güzelkokulu sarı bir çiçek)
§ FUNDA (Çalı ormanı, çalılık;Püskül, tepelik)
§ FÜRUZAN(Parlayan, parlak)
§ FÜSUN(Büyü)
G
§ GAMZE (1. Süzgün ve yan bakış.2. Çenedeki ya da yanaktaki çukurluk)
§ GİZEM (Aklın erişemediğiveya çözülemeyen şey, sır)
§ GÖKÇE (1. Güzel, gösterişli, mavi gözlü kimse. 2. Melek)
§ GÖRKEM (Gösterişli, gözalıcı olma)
§ GÜLAY (Güllerin açtığı ay)
§ GÜLÇİN(Gül toplayan, gül devşiren)
H
§ HANDE (Gülüş, gülme)
§ HATİCE(Erken doğan kızçocuğu)
§ HAYRÜNNİSA(Kadınların hayırlısı, uğurlusu)
§ HAZAL (Kuruyup dökülen ağaçyaprakları)
§ HÜLYA(1. Tatlı düş. 2. Kuruntu, vehim, hayal)
§ HÜMEYRA(Kızıllık,pembelik)
I
§ ILGAZ(1. Atın dörtnalakoşması. 2. Hücum, akın. 3. Çankırı ilinin ilçe merkezi. 4. Anadolu’dabir dağ adı)
§ ILGIN (1. Serap, bellibelirsiz görünme. 2. Gök erimi, ufuk)
§ IŞIL (Işıldayan,parlayan)
§ ITIR(Işıldayan,parlayan)
İ
§ İCLAL (1. Büyüklük,ululuk. 2. Saygı gösterme, ağırlama, ikram)
§ İDİL (1.Volga Nehri’ne Türklerin verdiği isim. 2. Aşkla ilgili olup, köy ve kıryaşayışını anlatan kısa şiir veya yazı. 3. İçten ve saf aşk)
§ İLAYDA (Su perisi)
§ İLKAY (Ayın hilâl durumu,yeni ay)
§ İREM (1. Cennetebenzetilerek yapılan bahçe. 2. Efsanelerde, masallarda ve edebiyatta adı geçenmutluluk simgesi olan şehir veya bahçe)
§ İZGİ (İyi, güzel, akıllı,adaletli)
J
§ JALE(Kırağı,çiy)
§ JEYAN (Coşmuş, kükremiş,kızgın)
§ JULİDE (Karmakarışık, dağınık,birbirine girmiş)
K
§ KADRİYE(Değer, kıymet, onurla ilgili)
§ KAYRA(Büyükbir kimseden gelen iyilik, ihsan)
§ KIVANÇ (1. Övünç,iftihar)
§ KUMRU(Güvercindenküçük boz renkli kuş)
§ KÜBRA(En büyük,çok büyük olan)
L
§ LEMAN (Parlama, parıldama)
§ LERZAN (Titreyen, titrek)
§ LEYLA (1. Gece. 2. Saçlarıgece gibi simsiyah olan kadın. 3. Arabî ayların son gecesi)
M
§ MELTEM(Yazınkaradan denize doğru esen mevsim rüzgârı)
§ MERİÇ (Balkanyarımadasının güneydoğu kesiminden geçen akarsu)
§ MERVE (Mekke`de hacıların yedi kez gidipgeldikleri kutsal dağın adı)
§ MİNA (1. Şarap şişesi. 2.Mine. 3. Gökyüzü. 4. Liman)
§ MİNE(1. Metal eşya üzerinevurulan renkli cam katmanı. 2. İnce ve parlak nakış. 3. Çiçekleri başakdurumunda, alacalı, mavi veya menekşe renginde, ıtırlı bir bitki)
§ MÜGE (İnci çiçeği)
N
§ NAZ (Kendini beğendirmekiçin yapılan davranış, cilve)
§ NAZAN (Nazlanan, nazlı,cilveli)
§ NEHİR(1. Akarsu; ırmak. 2. Çok, bol, fazla)
§ NEVA (1. Ses, ahenk, nağme.2. Refah, mutluluk)
§ NEVİN(Yeni, çok yeni)
O
§ OLCAY(Baht, talih, şans)
§ OYA (1. Genellikle ipekibrişim kullanılarak iğne, mekik, tığ veya firkete ile yapılan ince dantel. 2. İnce,güzel,nazik)
§ OYLUM (Vadi, çukur, oyuk)
§ OYTUN (1. Kutsal, mübarek.2. Beğenilen, güzel yer. 3. Alçak yer, ova)
Ö
§ ÖZGE(1. Başka.2. Yabancı. 3. İyi, güzel. 4. İki dağ arasındaki dereciklerin birleştiği yer.5. Şakacı. 6. Cana yakın, sıcakkanlı)
§ ÖZGEN(Özü geniş,rahat, sakin kimse)
§ ÖZGÜ (1.Kutsal. 2. Özellikle birine ya da bir şeye ait olan)
P
§ PELİN (Yapraklarında acı, ıtırlı bir madde bulunan, hekimlikte ve içkiyapımında kullanılan bir bitki.
§ PERÇEM(1. Kâkül. 2. Yele. 3. Mızrak, bayrak gibi şeylerin başlarına konan püskül)
§ PEREN(Ülkeryıldızı)
§ PERİHAN(1. Büyücü; perileri davet eden. 2. Periler hükümdarı)
§ PİRAYE(Süs;ziynet)
R
§ RABİA (1. Dördüncü. 2.Saatteki salisenin altmışta biri)
§ RANA(Güzel,göze hoş görünen)
§ RENGİN(1. Renkli, parlak renkli. 2. Güzel, hoş. 3. Süslü)
§ REYHAN (Güzel kokulu birsüs bitkisi, fesleğen)
§ RUŞEN (Aydın, parlak)
§ RÜYA(1. Düş. 2. Hayal; umut)
S
§ SERTAP(İnatçı, direngen)
§ SILA(Doğup büyüdüğüyere gidip, ayrı kaldığı yakınlarına kavuşma)
§ SİBEL(1. Buğdaybaşağı. 2. Henüz yere düşmemiş yağmur damlası)
§ SİMAY (Gümüşten ay, gümüş gibi parlak ay)
§ SİNEM (“Gönlüm, yüreğim;çok sevdiğim” anlamında kullanılır)
§ SUDE (1. Sürmüş, sürülmüş.2. Ezilmiş, dövülmüş)
§ SÜREYYA(Ülker yıldızı)
Ş
§ ŞEBNEM(Çiy)
§ ŞENAY (Parlak, canlı, neşeliay)
§ ŞEVVAL (Hicri takvime göreyılın onuncu ayı; İlk üç günü Ramazan Bayramıdır)
§ ŞEYDA (Çılgın; Çoktutkun, âşık)
§ ŞİMAL (Eski dilde kuzey)
§ ŞULE(Alev, ateş alevi)
§ ŞÜKRAN(İyilikbilme, gönül borcu)
T
§ TUBA (1. Güzellik,iyilik, hoşluk. 2. Cennette bulunduğuna inanılan,dalları bütüncenneti gölgeleyen ilâhî ağaç)
§ TUNA (1. Çok, bol. 2. Yavru.3.Karaormanlardan doğan, Karadeniz`e dökülen, Avrupa`nın Volga`dan sonra enuzun ırmağı. 4. Görkemli, gösterişli)
U
§ UĞUR (Kimi şeylerde,insanlarda görülen ve iyilik getirdiğine inanılan belirti veya iyilik kaynağı)
§ UMAY (1. Orhun Yazıtları´ndageçen, çocukları ve hayvan yavrularını koruduğuna inanılan kadın Tanrı. 2. Devlet kuşu)
§ UMUT (Ummaktan doğan güvenduygusu, ümit)
§ UTKU (Üstünlük, zafer)
Ü
§ ÜLKEM(Yurdum, vatanım)
§ ÜLKER(Boğaburcunda yedi yıldızdan oluşan takım)
§ ÜLKÜ (Amaç edinilen, ulaşılmak istenen şey)
§ ÜMİT(Umut)
V
§ VERDA(Gül)
§ VUSLAT (1. Ulaşma, yetişme.2. Kavuşma, sevgiliye kavuşma)
Y
§ YAĞMUR (Hava yuvarındakisu buğusunun yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne düşenyağışın sıvı durumunda olanı)
§ YALIN (1.Gösterişsiz,sade. 2. Alev, ateş)
§ YANKI (Sesin biryere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması)
§ YAPRAK (Bitkilerinsolunumunu sağlayan, çoğunlukla yeşil ve türlü biçimlerdeki bölümü)
§ YASEMİN (Beyaz, kırmızıveya sarı renkli, kokulu çiçekler açan bir ağ)
Z
§ ZEREN (Anlayışlı, kavrayışlı,zeki)
§ ZERRİN (1. Altından yapılmış. 2. Altın gibi sarı,parlak. 3. Fulya)
